Er zijn veel jonge ouders die er alleen voor staan

Interview Margreet Tromp

Jeugdverpleegkundige Margreet Tromp-Tjalsma is werkzaam bij het consultatiebureau (CB) in Drachten. Ze ziet regelmatig overbelaste ouders die vastlopen in de opvoeding of die geen familie of vrienden in de buurt hebben om hen af en toe te ondersteunen. Zo ook een jonge moeder met een dochtertje van een paar maanden oud. Na verschillende gesprekken, heeft ze zich aangemeld bij Buurtgezinnen. Nu gaat het kleine meisje iedere week naar Joanne Snippe, getrouwd en moeder van drie kinderen van 4, 2 en 1 jaar oud.

‘Aanmelden bij Buurtgezinnen is een proces. We doen dit stap voor stap en nemen de tijd’, vertelt Margreet. ‘Vanuit het CB zijn we voor een langere periode betrokken bij een gezin en hebben als professional een signalerende rol. We kunnen preventief werken door in gesprek te gaan met ouders. Als verpleegkundige kom ik bij jonge vaders en moeders over de vloer en zo zie en hoor ik wat er nodig is. Er zijn veel mensen die heel erg alleen zijn, bijvoorbeeld alleenstaande moeders. Maar ook stellen. Soms is één van de ouders ziek, of een ouder heeft een burn-out. Als er dan ook nog weinig mensen in je omgeving zijn die kunnen helpen, dan is het echt pittig en ben je heel kwetsbaar.’

‘Jonge ouders voelen zich al snel bezwaard om hulp te vragen, iedereen is druk. Buurtgezinnen is dan een laagdrempelige manier om deze gezinnen te ondersteunen. Steunouders vinden het namelijk fijn om steun te bieden, dat geeft een vraagouder direct een ander gevoel. Ook is het voor een alleenstaande moeder prettig om ervaringen uit te kunnen wisselen. Soms al tijdens de zwangerschap. Dat is zo waardevol.’

‘We zien natuurlijk ook gezinnen waar het heel goed loopt en waar de situatie stabiel is’, vertelt Margreet. ‘Dan is er wellicht ruimte om steungezin te worden. Als professional werk ik vol vertrouwen samen met Buurtgezinnen. Ik weet dat het goed zit en het is mooi te zien hoeveel gezinnen er worden gekoppeld. Vaak met succes!’

Steunmoeder Joanne: ‘Sinds een aantal maanden zijn we steungezin van dit jonge meisje. Met mijn achtergrond in de kraamzorg, vind ik het heerlijk om zo’n kleine baby in huis te hebben. Natuurlijk, het is ook wennen en soms best hard werken. Maar het is fijn om liefde en aandacht te kunnen geven. Ook geven we onze kinderen mee dat je op deze manier een ander kunt helpen. Lekker samen spelen en knuffelen. Nu haar moeder meer momenten voor zichzelf heeft, is ze gestart met haar re-integratietraject. We stemmen af welke dagen haar dochtertje naar ons toekomt. Die flexibiliteit is voor ons beiden fijn. We kletsen samen en het is mooi om tijd vrij te maken voor een ander. Opvoeden doe je echt samen en op deze manier kun je iets betekenen.’